Door Abdel Saddiki op 21 september 2016

Stilstaan in het stadhuis

Vastlopen bij het vriesvak en stilstaan tussen stellingen: overvolle en smalle gangpaden zorgen ervoor dat mensen in een rolstoel bij het boodschappen doen regelmatig vaststaan en geen kant meer uit kunnen. Aan de kopse kant staan dan vaak ook nog de aanbiedingen van de week, waardoor bochten met een rolstoel niet of nauwelijks te maken zijn. Maar niet alleen de supermarkt vormt een probleem.

Een tijdje geleden heeft de gemeenteraad voor het eerst vergaderd in de verbouwde raadszaal. Ook hier gaat het mis. Rolstoelen passen namelijk niet onder de tafel. Mensen in een rolstoel hebben dus een probleem als zij de gemeenteraad willen toespreken. Maar ook raadslid worden is voor mensen in een rolstoel dus lastig. Ik vind dit een kwalijke zaak. Mensen in een rolstoel moeten zonder problemen hun mening kunnen geven aan de raad en raadslid kunnen worden.

De gemeenteraad heeft eerder nadrukkelijk gevraagd om openbare gebouwen en plaatsen zoveel mogelijk toegankelijkheid te maken voor mensen in een rolstoel, mensen met een rollator en andere mensen die minder goed ter been zijn. Het gaat echter nog steeds veel te vaak mis. Ook de nieuwe brug over de gracht (van het Hof van Walburg naar de Veemarkt) is bijvoorbeeld veel te steil voor mensen in een rolstoel of met een rollator.

Dit moet écht verbeteren. Laten we dus goed luisteren naar inwoners in een rolstoel en organisaties als de Gehandicaptenraad. Zij weten als geen ander waar mensen die minder goed ter been zijn last van hebben. Waar en waarom kunnen zij niet optimaal deelnemen aan onze samenleving? We moeten proberen om de toegankelijkheid zoveel mogelijk te verbeteren, zodat uiteindelijk in Tiel iedereen overal aan kan deelnemen, zonder stil komen te staan in het stadhuis.

Verschenen in de Stad Tiel

Abdel Saddiki

Abdel Saddiki

Mijn naam is Abdel Saddiki, getrouwd en de trotse vader van vier prachtige kinderen. In 1987 verliet ik Marokko op tienjarige leeftijd. Jaren daarvoor had mijn vader in Nederland al werk gevonden als gastarbeider, zo heette dat toen nog. Eerst deed hij zwaar en vuil werk in de metaalindustrie. Later werkte hij bij jamfabriek De

Meer over Abdel Saddiki