Is onderwijs het antwoord?
Het zijn weer drukke tijden in het onderwijs; citoafnames, rapporten, schoolkeuzes. Ongeacht het type of niveau van onderwijs, er wordt volop geëvalueerd over hoe het gegaan is en vooruit gekeken naar wat nog komen gaat. Ondanks dat ik pas 35 jaar ben, heb ik toch al heel wat onderwijsvernieuwingen voorbij zien komen, onder meer omdat ik in het onderwijs werkzaam ben.
Over het algemeen ben ik groot voorstander van onderzoeken hoe dingen beter kunnen en hou ik ervan om daarbij buiten de kaders te denken. Er zijn vaak hele mooie oplossingen te vinden wanneer er breder gekeken wordt naar mogelijkheden en betrokken partijen gevraagd wordt mee te denken. Toch heb ik al even het gevoel dat er nogal wat vernieuwingen in het onderwijs zijn ingevoerd die niet per direct een verbetering zijn.
Met de veranderende arbeidsmarkt en technische ontwikkelingen is het van belang dat we kinderen opleiden die open staan voor vernieuwingen, die verder durven te kijken dan wat er in eerste instantie aangeboden wordt en die uitdagingen aan durven gaan. De omgeving waarbinnen we bewegen verandert continu en we moeten ze leren daar goed op in te kunnen spelen.
Het is echter essentieel dat we kinderen kind laten zijn zolang dat kan, dat we verantwoordelijkheden bij ouders durven laten en dat we hulp aanbieden waar het nodig is zonder daarbij betuttelend te zijn. Het zijn weer spannende weken voor een hoop leerlingen en studenten waarin ze keuzes gaan maken voor hun toekomst. Onderwijs is een groot goed, maar niet het antwoord op alles.
