PvdA bijdrage Begrotingsraad 9 november 2022

Door Abdel Saddiki op 9 november 2022

Zojuist heeft onze fractievoorzitter Kamiel Gulikers de volgende tekst uitgesproken:

(Uitgesproken tekst geldt)

Mijn vader is halverwege dit jaar opgenomen in een woonzorgcentrum vanwege dementie. Een aandoening waar helaas steeds meer mensen mee te maken krijgen. In Nederland hebben ruim 270.000 mensen dementie. Het aantal mensen met dementie zal als gevolg van de vergrijzing in de toekomst explosief stijgen naar meer dan een half miljoen in 2040. Mijn vader is 82 en het ging thuis echt niet meer. Mijn moeder is 80 jaar en worstelt zich door het oerwoud aan regels en procedures rondom de zorg. Zij had op een gegeven moment een brief ontvangen van het indicatiecentrum maar begreep hem niet. Mijn vrouw en ik hebben de brief 3 keer samen gelezen en onze voorzichtige conclusie was dat mijn vader op een min of meer gesloten afdeling kon verblijven. Maar zeker van deze conclusie waren wij niet. Na 3 maanden durf ik de conclusie aan dat we gelijk hadden want ze hebben mijn vader niet uit het woonzorgcentrum geplaatst. Maar waarom is die brief zo onleesbaar voor normale mensen zoals u en ik?

Laaggeletterdheid of niet om kunnen gaan met moeilijke procedures en brieven of digitale zaken zoals internet. Dit komt veel vaker voor dan de meeste mensen weten. Hoe makkelijk is het om te verdwalen in formulieren en regelingen.

In een tijd waarin we van de ene crisis naar de andere crisis hobbelen is het moeilijk om rust en vertrouwen te vinden. Het wordt helaas snel ieder voor zich en wie weet een god voor ons allen. De tweedeling in Nederland en de wereld neemt toe.

Shell deed onlangs nog een winstmelding van bijna 7 miljard (waarvan 6,5 miljard uit fossiele brandstof overigens) en kondigde aan dat zij de winstuitkering aan beleggers met 15% gaan verhogen en daarnaast nog 4 miljard uittrekken om eigen aandelen terug te kopen. Daar sta je dan als lokale bakkerij of snackbar die de deuren kan sluiten omdat de energierekening 6 of 7 keer over de kop is gegaan afgelopen maanden.

Waar sommige mensen hun woning met flinke subsidies hebben verduurzaamd door zonnepanelen, extra isolatie of warmtepompen. Maar hoe doet u dat als u in een huurwoning woont die dus niet van u is, wanneer u geen geld overhoud om te investeren in duurzaamheid en dus ook geen gebruik kunt maken van subsidies waar u wel belasting voor heeft betaald? En een Tesla rijden doet haast niemand privé want dat is zonder subsidies en leasecontracten haast onbetaalbaar.

Ik zie veel onbegrip en onbekendheid in Tiel.

De voedselbank in Tiel doet zo veel goed werk maar er hangt nog te vaak een zweem van schaamte rond de klanten. Dat projecten als Anders Wonen, centrale huisvesting voor arbeidsmigranten of de opvang van vluchtelingen niet overal met open armen worden verwelkomt is op zich te begrijpen. Zorgen mogen er zijn en daar moeten we goed naar luisteren. Maar we moeten ook beseffen dat ook deze mensen een thuis nodig hebben, ook zij tellen mee.

Slachtoffers van de toeslagaffaire zijn nog altijd zoekende naar oplossingen en gerechtigheid maar komen nog steeds maar mondjesmaat verder. Ik zie mensen op twitter zeggen dat het belangrijk is om je rekeningen altijd op tijd te betalen, uiteindelijk is het je eigen verantwoordelijkheid maar de gemeente helpt nu een paar mensen een handje. Alsof iemand op zaterdag op de bank zat en dacht “ik heb geen zin om die rekeningen te betalen, laat maar lekker liggen”. Deels onbegrip, deels onbekendheid. Armoede verlamt en isoleert. We moeten ons meer verdiepen in de medemens.

De afstand tussen inwoners en de politiek lijkt eerder groter dan kleiner te worden. De grote vraagstukken van onze tijd worden vaak door beleidsmakers, adviseurs en bestuurders uitgewerkt. Zij doen dit vaak in een moeilijke taal waar de gemiddelde mens niets mee heeft. Wie heeft op de weekmarkt of bij een verjaardagfeestje weleens een goede discussie gehad over de Nota Bijzondere Bijstand en Voorzieningen voor minima? Of over de Nota Speelruimtebeleid? Iedere vader of moeder heeft toch wel een mening over de speeltuintjes in de buurt? Of is deze omschrijving weer niet genderneutraal genoeg volgens de beleidsmakers van tegenwoordig? De in 2017 overleden PvdA-er Eberhard Van der Laan zei ooit “van het woord beleid kan je ook het woord debiel maken”. Van der Laan zijn grote voorbeeld, de eveneens PvdA-er Jan Schaefer vroeg ooit “is dit beleid of is hierover nagedacht?”. Beleid is nodig als stip op de horizon, als richtsnoer in deze ingewikkelde tijden. Maar beleid moet worden opgesteld met de ervaringen, wensen en mogelijkheden van deze doelgroepen in gedachten.

Voorzitter, in wat voor een Tiel willen wij leven en wat draagt daar aan bij? Deze vraag is de centrale vraag bij alle beslissingen. PvdA Tiel staat voor een stad waar mensen elkaar zien, respecteren en waar nodig helpen.

Mee doen en er toe doen, dat zijn zo mogelijk de belangrijkste dingen in het leven voor een mens. Daar maakt de PvdA Tiel zich sterk voor. Of het nu gaat om begrijpelijke teksten en procedures, om hulp en ondersteuning voor mensen die dat nodig hebben. Of om ruimte, respect en veiligheid voor iemands levensstijl, religie of seksuele geaardheid.

Als onderdeel van deze inzet dient de PvdA Tiel vandaag een motie in met de oproep om actiever in te zetten op de informatievoorziening rondom armoede. Hopelijk wordt hulp vragen zo laagdrempeliger en sluiten de regeling straks beter aan op onze inwoners.

Daarnaast dient de PvdA Tiel een motie in voor de realisatie van een regenbooguiting bij de nieuwe onderwijslocatie in het project Veilingterrein. Hoe mooi is het om via dit symbool van acceptatie en vrijheid de nieuwe school te betreden. Wie je ook bent, wees welkom in Tiel!

 

Abdel Saddiki

Abdel Saddiki

Mijn naam is Abdel Saddiki, getrouwd en de trotse vader van vier prachtige kinderen. In 1987 verliet ik Marokko op tienjarige leeftijd. Jaren daarvoor had mijn vader in Nederland al werk gevonden als gastarbeider, zo heette dat toen nog. Eerst deed hij zwaar en vuil werk in de metaalindustrie. Later werkte hij bij jamfabriek De

Meer over Abdel Saddiki